Balkanska politika Britanije: Prištini "dževalin", Beogradu demant
Svijet bi trebao da se zabrine, prije svega, što se raketni sistemi isporučuju tvorevini u kojoj glavnu riječ vode opasni narko-karteli i radikalni islamski teroristi, što Britaniji svakako nije nepoznato. I to upravo kada ISIL gromko najavljuje akcije „širom Evrope“
****
PIŠE: Goran Ćetković
Britanska ambasada u Beogradu je demantovala navode iz domaćih i stranih medija da je isporučila Prištini protivtenkovske raketne sisteme „džavelin“ i „NLAW“. Ipak, obavještajni podaci govore u prilog tome da su naši stari „saveznici“ Englezi već isporučili najmanje 50-tak ovih sistema Prištini. Radi se o istim protivoklopnim raketama kojima London redovno snabdijeva Ukrajinu za borbu protiv ruskih oklopnih vozila.
Demant ambasade je očekivan, jer je ova transakcija suprotna svim međunarodnim normativima, posebno onim koji se tiču samoproglašene države na tlu južne srpske pokrajine.
Zapadne sile bez prikrivanja nastoje da do 2028. godine u potpunosti oforme vojsku tzv Kosova, što je u suprotnosti sa Rezolucijom 1244, još uvijek važećim dokumentom-rezultatom agresije NATO pakta na SRJ. Buduća vojska se stvara fazno, kako ne bi izazvala reakcije Srbije i njenih saveznika u Savjetu bezbjednosti, a trenutno je u fetusnom obliku tzv „Kosovskog zaštitnog korpusa“.
Velika Britanija, SAD, Njemačka i Turska su vodeće zemlje-partneri koje to sve podržavaju i logistički i materijalno.Nedavno se u zapadnoj javnostiu spekulisalo i sa obukom nekolicine Albanaca u Turskoj za pilote borbenih aviona, što ukazuje na ambiciozno zamišljen krajnji proizvod.
Indikativan je izbor trenutka u kojem se naoružavaju Albanci, jer je očigledno da je istovremena isporuka ovih sistema Ukrajini i Prištini, simboličan čin i jasna poruka zvaničnicima u Beogradu šta slijedi, ukoliko budu i dalje van „evropskog jedinstva“ u osudi ruske vojne intervencije.
Bin Laden, UĆK, ISIL…
Vojska kosovsko-metohijskih Albanaca, nije predviđena nijednim međunarodnim aktom, čak ni onima koji su je vodili u „nezavisnost“. Faktički, ona postoji u različitim formama više od 20 godina. Na stranu to što se radi o klasičnoj mafijaško-terorističkoj organizaciji, ali OVK-UĆK (Ushtria Çlirimtare e Kosovës) je subjekt i glavni akter svega što se dešava na Kosovu i Metohiji od Kumanovskog sporazuma pa do danas, bilo da se radi o trgovini narkoticima, ljudskim organima, oružjem, bilo da se radi o političkom uticaju.
Naravno, nije u pitanju njena realna snaga, jer ona nikada i nije prevazišla pomenuti model mafijaško-terorističke strukture. UĆK je, od osnivanja svoje prve ćelije 1993. godine, pod patronatom najradikalnijih globalnih islamskih organizacija i vodećih zemalja Zapada.
Taj savez traje do današnjih dana nepromijenjen, a nedavni događaji u Siriji su to praktično i dokazali. Podaci UNPD-a (Program za razvoj Ujedinjenih nacija) govore da su Albanci „po glavi stanovnika“ ubjedljivo na prvom mjestu u svijetu po učešću u terorističkim jedinicama koje su se borile u Siriji i Iraku. UNPD je registrovao odlazak čak 316 kosmetskih Albanaca, (sa sunarodnicima iz Makedonije i Albanije preko 800) u ratna područja Sirije. Među njima je identifikovano dvoje bombaša samoubica, 44 žene i 28-oro djece – koji su putovali da se pridruže ISIL-u, al-Nusri, ili Ahrar al-Šam-u. Ovo je objavio i Njujork Tajms 2016. godine, u tekstu licemjernog naslova “ Kako je Kosovo pretvoreno u plodno tlo ISIL-a“.
Licemjerje se ogleda u tome što je Centralna obavještajna agencija (CIA), još 1994. godine znala za posjete Osame Bin Ladena Sarajevu i Tirani. Bin Laden se sastajao sa albanskim predsjednikom Salji Berišom, poslije čega nastaju kampovi za obuku terorista u Kuksu, Bajram Curiju, Tropoji… Podsjetimo se, Bin Laden je tada bio „igrač“ CIA-e, mada mnogi poznati analitičari tvrde da nikad i nije prestajao to da bude.
Profesor Majkl Čosudovski sa Univerziteta u Otavi otkrio je čak 21 izvor, uključujući kongresne bilješke u SAD-u, koji pokazuju da je Bin Laden imao „sofisticirane“ veze sa CIA. Za UĆK, profesor Čosudovski kaže: „OVK je u osnovi bila albanska armija kroz čije ruke je prolazio avganistanski heroin od koga su finansirane mnoge islamske terorističke organizacije širom Evrope i Azije“. Zapadni slobodni mediji sve glasnije govore da je baza „Bondstil“ tokom trajanja avganistanskog rata, bila prijemni i distributivni centar avganistanskog heroina, odakle je u više krakova distribuiran širom Evrope uz pomoć UĆK i moćnih klanova albanske mafije.
Ovo je najkraće podsjećanje na sadržajan brak globalnog islamskog terorizma i NATO pakta, čije je jedno od „djece“ i tzv. Kosovo. ISIL se nedavno oglasio i najavio početak svojih akcija „širom Evrope“, pa nije naodmet sagledati moguća dejstva u svijetlu pređašnje iznesenih činjenica.
Selo gori, a Gutereš se češlja
Zapadno javno mnenje je slabo i površno upoznato sa stvarnim činjenicama koje vladaju na teritoriji Kosova i Metohije i teško da mogu da sagledaju opasnost koju nosi ova privremena državolika tvorevina bez izvjesnije budućnosti. Za zemlje Zapada „država Kosovo“ je „mlada i stabilna demokratija“ na evro-atlantskom putu, sa svijetlim perspektivama.
I naša javnost je postala odavno imuna na mračne izvještaje koji kontinuirano pristižu sa Kosova ravnog. Malo ko je primijetio i komentarisao najnoviji polugodišnji Izvještaj Generalnog sekretara UN-a Antonija Gutereša o stanju u pokrajini. Misija privremene uprave Ujedinjenih nacija je (period 16. septembar 2021-15. mart 2022.) izbrojala 13 „incidenta“ u kojima su na meti bili srpski pravoslavni vjerski i kulturni objekti i srpska zajednica. Dakle svakih 15 dana se izvrši napad na Srbe, zato što su Srbi. Izvještaj, bez ikakve kritičnosti predstavlja uspjehom da se od 1999. godine vratilo tek nešto više od 12 hiljada prognanih Srba. To čini nepunih 5 procenata od ukupnog broja raseljenih (!?) a UN tu brojku predstavlja kao dokaz nekog učinka. To, naravno, može biti samo dokaz istrošenosti ugleda i moći krovne svjetske organizacije.
Velika Britanija smatra da je dovoljan demant njene ambasade u Beogradu i da svi nastavimo da se „pravimo ludi“ kao i do sada. Ovaj potez Londona mnogi tumače kao podgrijavanje atmosfere za eventualno širenje ratnog požara koji je zahvatio Ukrajinu i da je to „poslednja opomena“ Srbiji da zauzme antirusku poziciju ako ne želi „Ukrajinu“ na svojoj teritoriji.
Glavno je, međutim, to što se raketni sistemi daju tvorevini u kojoj glavnu riječ vode opasni narko-karteli i radikalni islamski teroristi, što Britaniji svakako nije nepoznato.
Profesor Darko Tanasković je više puta pojašnjavao britansku politiku prema Srbima, kroz prizmu „malih Rusa“. Sve i da Srbi naprave otklon od tradicionalne vezanosti za brojniju rođačku granu slovenskog stabla, britansko strateško promišljanje se neće promijeniti dok Srbi ne naprave puni otklon od sebe samih, svoje religije i ukupne kulture.
„Svaki ruski vojnik južno od Dunava, vrijedi kao jedna divizija“. Ove se riječi pripisuju Napoleonu, a istorijska doslednost Britanije i njenih saveznika da Ruse drže podalje od Dunava paralelna je sa nepromjenljivom politikom te zemlje da Srbiju stalno sužava na šumadijski prostor.
Koliko god „džavelina“ za to bude potrebno, poslaće se.
